Hangimizin bir hikâyesi yoktu ki… Kimimiz sessiz sedasız içimizde yaşarken, kimimiz haykıra haykıra yaşardık. Yanlış cümlelerle ifade ettiğimiz, yanlış anlaşıldığımız zamanlar da olmuştur. İşte bu yanlış anlaşılma halleri kimi zaman suskunluğa, kimi zaman isyana götürmüştür bizi. “Hangisi iyi bir yoldu?” diye sorarsanız, onu ben de bilmiyorum. Fakat ben yazarak haykırmayı seçtim. 

Kimin yarım kalan bir dileği olmamıştır ki… Ya da hiç gerçekleşmemiş, hep yürekte kalmış bir dilek… Mahkûm olmuşuz yaşadığı hayata, her şeyi öylece kabullenmişiz yaşayıp giden bizler. Diğer taraftan, kaybettiği hiçbir şeye aldırmadan hayallerinin ve kendi hayatının peşinde koşan sizler… Aynı topraktan gelmiştik, biz bize benzerdik. Düşünsenize bahar mevsiminde, bir uçurtma peşinde kırlarda koşan, papatyaları ezen çocuklar gibi… Hep çocuk bir yanımız vardı. Ve hepimiz birer şairdik.

DÜŞ

Bu muydu sevmenin bedeli?
Hapis olup gülüşlerinin gamzesine,
Yanmak mıydı ömür içinde yokluğunda,
Geceler boyu resmini çizip duvarlara

Ölesiye sevişmek miydi özlemek?
Yoksa gün gelir de
Yabancı bir tenin koynunda düşünüp seni
Kahır mı etmek her soluğa?

Terki diyar edip gözlerinin kıyılarını, 
Sessiz sedasız gitmek miydi?
Ölesiye tutkularımın bedeli miydi bu çırpınışım?
Son hamleydi, bahar diye hazanlarımın sana sığınışı.

Belki de son atışlarıydı, kalbimin adını atışları.
Yavan kalıyordu tüm sözler, 
Çırılçıplak duygularımın üzerine.
Şimdi bekliyorum sadece, makber gecelerinin son şafağını.

Unutursun, gün gelir
Adımı, özlemlerimi, gözlerimin sana dokunuşunu.
Hiç intizar etmem, etmem şikâyet
Küçük bir düş gibi yaşar giderim gamzelerinde.

Bensiz tebessüm ettiğin bir an, oradan da düşer giderim…
Düşerim baharda açan papatya yaprağına.
İşte o an, ben yine sen olur, sana doğar sen kokarım.

SAAT 00:00

Yine uyandım sensizliğin koynunda
Sen yarım, ben yarım
Gidişinin ardından, öldü bir yanım
Saat 00:00, gece olmuş yarım.
Ilık esen rüzgâr bile sensiz tenime serin
Gözyaşlarım yarım, hep içimde kaldı bir yarın
Buruk döndüm gökyüzünde aya
Saat 00:00, ay bile yarım.
Vedan yarım, gidişin yarım
Ardın sıra kapattığın kapı senin 
Harap etiğin hayaller benim
Saat 00:00, ömür kaldı böyle yarım.
Zorlamıyorum artık zamanı 
Nasıl olsa sensiz de gelecek yarın
Gölgen kaldı ümitlerimde 
Saat 00:00, işte sonunda her şey kaldı böyle yarım         

ÇOBAN YILDIZI

Sen gökyüzünün güzel çoban yıldızı,
Ben, dağ başında sürüsü kayıp garip çoban…
Sen sert dalgalı okyanusların güzel denizkızı,
Ben, teknesi hasarlı yorgun balıkçı…
Sen yeryüzüne düşerken 
Kanatları bulutlara takılmış aşkın meleği,
Ben, yeryüzünde aşkın günahına batmış günahkâr…
Gözlerin ihtilal askerleri, esir düşen gönlümün toprakları.
Yokluğunda özlenen sen, özleyen ise ben.
Şimdilerde,
Ardın sıra yorgun cümleli mektuplar yazıyorum.
Postacısı yüreğim, adresi sen…
Yüreğim de kayıp şimdi;
Bilmediğim adreslerde…

ANLAMSIZCA GERİYE

Ne oldu da döndün, anlamsızca geri?
Arayıp da bulamadın mı gerçeği?
Bakma buz gibi duran bakışlarıma
Ruhum cehennem ateşlerinde.
Siyah aynamızdaki pusta bekledim seni.
Kokunun sindiği yerlerde aradım.
Yoksa
Paramparça ettiğin kalbimin kırıkları mı battı ayağına?
Söylesene neden döndün böyle anlamsızca geri.
Yoksa dallarımı kıran rüzgârlar mı savurdu,
Akıttığım gözyaşlarının seline mi kapıldın,
Hasretimin ateşimi yaktı tenini?
Söylesene neden döndün anlamsızca geri?
Şimdi mi?
Anlamsızca gittiğin gibi, sessizce dön geri.

BİTMEYEN ŞİİR 

Sevdaların üstüne körkütük devrilmiş hayat
Mermisini sıkmış hasret acımasızca sevenlere 
Geç kalmışım sevgiliyle tüm buluşmalara
Hiç bitiremediğim bir şiir oldu gözlerin 
İşte bu gecede, tam da bu hecede,
Çekip hasretin tetiğini, namluya sürüp yalnızlığımı 
Yokluğunu vurasım var, kalbinin orta yerinden.
Hangi şehir alabilirdi seni benden?
Hangi düş, hangi gülüş çalabilirdi seni rüyalarımdan?
Şaşırdım tüm kapılarda, unuttum bildiğim adresleri 
Unuttum da sana mavi düşler büyüttüm.
İliklerime kadar işlemiş sensizlik…
Şangır şungur kırılır sensiz tüm geceler 
Kırılır da duymaz sesini çaresizliğim 
Susma sakın, ağlama kirpiklerimin ucunda 
Bilmez ağlamayı gözlerim, susmaz sözlerim.
Haksızlık etmiyorum artık doğan güneşe.
Dedim ya ey güzel sevgili!
Sen bende bitmeyen bir şiirdin artık.

Yalancı çoban hayat…Yandı da hayatım, bir yudum su atmadı kader. Şiir tadında güzel günler dileklerimle.